Een blauwe maandag
Het begon vanochtend al, met eindelijk weer eens een blauwe lucht en zowaar de zon. Dat na vele dagen grijs en nat weer.
De sokkenwol die ik van mijn moeder gekregen had, popelde om gebruikt te worden. Ik kon het niet laten en heb een paar nieuwe sokken opgezet. Dat terwijl ik nog een paar heb liggen die nog niet klaar zijn. Het is niet helemaal zoals ik gewend ben, want ik wil maar één paar sokken op de pennen hebben. Maar ik heb een goed excuus, het bijna klare paar ga ik afmaken tijdens de Olympsche spelen omdat ik mee doen aan WIP wrestling.
De blauwe tas vordert gestaag. Leuk om als afwisseling er even bij te pakken, want nu ik ouder wordt, merk ik dat de oogjes het niet meer zo heel goed doen bij slecht licht. De kleine steekjes op naalden 2.5 van de sokken zijn dan niet meer zo goed zien.
En natuurlijk het hoogtepunt van de dag, het inrichten van de seizoenstafel met het stalletje, nou ja, in ons geval een kleine grot. Ja, de tijd vliegt, gisteren was het alweer eerste advent en Jozef en Maria zijn samen met het ezeltje weer op weg naar Bethlehem. Elke adventszondag wordt er een nieuw element toegevoegd aan het tafereel. Op de eerste adventszondag komen de mineralen, dus de stenen. Op de tweede advent zondag de planten, de derde zondag die dieren. En op de laatste zondag voor de Kerst, komen de mensen in het tafereel. Prachtig die stille en ingetogen tijd voor de Kerst die we advent noemen en waarin we langzaam toe mogen groeien naar het grote Lichtfeest.