De Streekboer

Per 1 augustus, de dag waarop onze consumptie als bevolking van de aarde de productie en het herstellend vermogen van onze planeet overtreft, ben ik lid geworden van de organisatie " de Streekboer".
Het staat me steeds meer tegen dat het voedsel wat ik koop en eet, van over heel de wereld naar mij toe gevlogen wordt. Dat de boeren geen eerlijke prijs krijgen voor hun producten en dat er enorm verspilt wordt, doordat supermarkten denken dat de consument ' perfect'  voedsel wil en daarom bijvoorbeeld pruimen die 3 mm te klein zijn niet opkoopt. En dan al dat verpakte verse goed in plastic, de oceanen zijn hiermee al verstopt.
Als ik me daar aan erger, dan moet ik daar zelf wat aan doen, wat binnen mijn mogelijkheden ligt. Daarom ben ik lid geworden van " de Streekboer": eten uit eigen regio, verpakt in papier of los, eten van het seizoen, kleine locale bedrijven en boeren steunen.

Het is een enorm handig en makkelijk concept. Wanneer je lid bent krijg je korting op de prijs, maar je kunt ook gewoon bestellen. Dit bestellen doe je op maandag of dinsdag en donderdag of vrijdag kun je je boodschappen, die je online in je winkelwagentje hebt gelegd, ophalen op de door jou uitgekozen ophaalplek. Het betalen doe je online, heel handig. De keuze is enorm, waardoor ik heel veel producten niet meer in de grote supermarkten hoef te halen.
Ik word hier erg blij van!!!

Haren wassen

Al 25 jaar gebruik ik de verzorgingsproducten van Weleda. Het merk staat voor kwaliteit, duurzaamheid en voor 100% natuurlijk. 

Het was eerst wel wennen om te wassen met deze natuurlijke haarshampoo, omdat de chemische toevoegingen die we gewend zijn van de doorsnee haarshampoos, er niet in zitten. Inmiddels wil ik niet meer anders. Elke keer dat ik mijn haar was, doe ik een klein beetje shampoo in een reisverpakking flacon, doe er een beetje water bij, schudt het geheel en spuit dat op mijn natte haar. De shampoo schuimt minder, maar ruikt lekker en mijn haar wordt goed schoon, daar gaat het tenslotte om. Ik gebruik het al een tijd en hoef maar een keer per week mijn haar te wassen en het zit op de andere dagen prima. 

Het is een win/win situatie: mijn hoofdhuid en haar zijn er blij mee. Ik gebruik zeer weinig van het product, waardoor het langer mee gaat, dus minder uitgaven. Doordat het natuurlijk is, is het minder belastend voor het milieu. 

Waarom dan toch zoeken naar wat anders? Ik vind het jammer dat de shampoo in plastic verpakt is. Ook al doe ik lang met een flacon, ik moet hem, wanneer deze leeg is, toch weggooien. Dat gaat me steeds meer tegen staan. Wil ik duurzaam leven, dan vind ik dat ik vooral moet zorgen voor minder afval. 

Na diverse google sessies heb ik veel informatie gevonden over haarshampoo in zeep vorm. Tot mijn verbazing is daar veel over te vinden en bestaan er veel merken die dit fabriceren. Zo zit er een mooi bedrijf in Utrecht, Werfzeep. Ook kwam ik een boeiend blog tegen van ClaireCodi , in een van haar post doet ze uitgebreid verslag van haarzeep.

Op internet zijn veel bedrijven te vinden die hun haarzeep online verkopen. Ik hou er van om de plaatselijke middenstand te steunen en koopt daarom, wanneer ik echt wat nodig heb, dit het liefst bij een stenen winkel. Vanmiddag heb ik daarom mijn eerste stukje haarzeep bij Bio bij Jansen gehaald. Het is een zeepje van Botma & van Bennekom, met koksmelk en mangoboter. 

Ik ga onderzoeken of deze manier van haar wassen iets voor me is. Het voelt nu nog een beetje als verraad naar mijn favoriete merk Weleda, dat al zo lang in mijn leven is. Maar het is me ook wat waard om minder plastic te gebruiken en weg te moeten gooien.

1 augustus 2018

Altijd was ik me al bewust van de wereld om me heen, de belasting die de mens legt op de aarde.

Ik ben een kind uit de tijd dat de kikker en de ooievaar dreigden uit te sterven. Dat in de wereld de Koude oorlog werd gestreden. Ik vond het allemaal maar heel spannend en eng. Voelde me machteloos en wilde zo graag het tij keren.

Zelf doe ik nu op mijn manier het mogelijke om de aarde te sparen, ik koop hoofdzakelijk biologische producten, heb een grote boodschappentas en ben zuinig op mijn kleding en schoenen. Doe overal het licht uit waar ik niet hoef te wezen en verspil geen onnodig water. Ik koop geen onnodige dingen en bezit geen auto.

Maar is dat voldoende? Ben ik te gemakkelijk of teveel een kind van deze tijd, de eeuw van de verspilling? 

Al geruime tijd knaagt het aan me, ik zou veel meer willen en kunnen doen. Had ik een soort gemak-oogkleppen op? Vast. Was ik niet gemotiveerd genoeg? Misschien. 

Het is misschien ook een gewoonte om voor lief te nemen wat je om je heen ziet. Maar al dat plastic, dat staat me zo tegen. Al dat fruit en groente wat in plastic verpakt in de schappen ligt, ik wil dat niet meer. En dan het verhaal van de net te kleine pruimen waardoor een grote supermarktketen het niet wil afnemen en 60.000 kilo pruimen vernietigt dreigt te worden! Waarom?? Ik ben het zat. Ik ga mijn eigen weg ontdekken, zelf kijken wat bij me past op het gebeid van duurzaam, ecologisch, verantwoord en goed voor Moeder Natuur.

Daar wil ik dit blog voor gebruiken. Om mijn ontdekkingstocht met vallen en opstaan vast te leggen. Hoe kan ik zo verantwoord mogelijk leven met Moeder Natuur zonder als ' geitenwollensokken muts'  weggezet te worden. Hoe kan ik duurzaam leven, passend binnen deze moderne tijd. Hoe kan ik een balans vinden tussen de uitersten die er altijd zullen zijn.

Na al in januari hier over na gedacht te hebben, zet ik nu bewust deze stap. Ik ben heel nieuwsgierig waar het me brengt.