Kleine rondleiding

Welkom op mijn volkstuin, voor de eerste keer dit jaar. Heel de winter ben ik er in het weekend te vinden, maar nu pas begint het wat boeiend te worden voor een buitenstaander om te komen kijken.

Vandaag alleen even een rondleiding in het moestuin gedeelte, wat iets meer dan eenderde deel van mijn volkstuin is. De kruidachtigen komen al boven de grond, ondanks de nachtvorst.

Ook de bolletjes die hier en daar mogen staan voor de vrolijke vroege voorjaarssfeer laten hun kleuren weer zien. De vijg, welke ik vorig jaar gekocht heb, staat voor de zekerheid nog lekker warm ingepakt.

Uitzicht vanaf de andere kant. Onder het witte folie zijn uitjes, knoflook en sjarlotjes geplant en worteltjes en radijsjes gezaaid. Ook zitten de tuinbonen en vroege doperwtjes en peultjes al onder een laagje aarde. Nu maar afwachten.

Onder het voorste zwarte landbouwplastic heb ik veel compost aangebracht en nu ligt dit bed warm te worden voor straks, eind mei, om courgettes in te zetten. De andere plastics liggen er om tuinresten onder te laten composteren en om onkruid tegen te gaan.

Voor een ander zal het er kaal en saai uitzien. Dat kan ik me voorstellen. Maar ik, doordat ik zo gek ben op mijn tuin, zie alle veranderingen. Ben dolblij met weer het verschijnen van stukjes groen, het ontspruiten van de blaadjes van de frambozen, het naar boven komen van Rabarber en van de grote Engelwortels. Het gevederde blad van de Roomse Kervel. De geurige bladeren van het Daslook.

Mijn tuin en ik zijn met elkaar vergroeit en kunnen niet zonder elkaar.

Mijn paradijs op aarde.

Dag met veel plussen

Om half 6 vanmorgen liep de wekker af, het muzikale begin van een dag met veel plussen. Ondanks geplande werkzaamheden aan het spoor werd ik vorstelijk vervoerd door de NS. Ik geef ze een dikke PLUS. Ook het weer werkte mee, geen echt tuinweer gelukkig, dan ga ik een stuk rustiger op stap. Bij mooi weer kriebelt het erg binnen in me om mij op de Friese klei in mijn volkstuin te storten. Dus ook een dikke plus voor het weer (in mijn geval dan). In mijn tas een breiwerkje met een plus voor grappigheid. Eerst even naar Utrecht Centraal om jongste kind te verrassen met een bliksem bezoek op haar tweede dag als 'sapjes mevrouw' in een van de kleine winkeltjes in de centrale hal.

Foto van een video van een slakken collier.

En toen weer richting het Noorden maar dan iets Oostelijker, bestemming Deventer, waar de Textiel Plus dag gehouden werd. Voor mij met twee extra PLUSSEN, omdat ik afgesproken had met Jan en Evelien. Twee schatten van mensen en erg prettig gezelschap om zo'n dag mee te beleven. Een prachtige lokatie in een zeer mooie stad, met fijne stands en leuke standhouders. Plus, plus, plus en plus. Ik heb zoveel mooie en inspirerende zaken gezien, te veel om op te noemen. Gelukkig heeft Berthi weer een prachtig verslag op haar blog staan en daarom wijs ik graag daar naar toe voor een boeiend relaas van de dag. Natuurlijk heb ik het een en ander gekocht. Mooie en leuke dingen. Echt materialen met een PLUS. Plus aan mogelijkheden en aan grappigheid, zoals een petrol wollen baret. Extra plus was de ontmoeting met Mirjam en Marnel, die ook al vroeg op pad waren. Na een aantal bakjes koffie en thee, fijn gesprekken en veel mooie dingen te hebben gezien, was het weer tijd om naar het Hoge Noorden te vertrekken. En dat 'liep als een trein'!

Thuis kwam als kadootje de zon er door. Later was het goed toeven op de bank, met manlief bij de brandende houtkachel, met een wijntje onder handbereik. Samen in alle rust de dag doornemen. Een heel groot PLUS punt.

Wat ben ik toch een bevoorrecht mens met zo'n dag vol met plussen.

+ + +

Vermist

Vrijdagmiddag stond mijn tak er nog, stralend en blij.
Zaterdagmorgen was het weg, alleen het houten stammetje lag er nog.
Meegenomen of vernield??
Ik hoop het eerste. Dat iemand het zo ontroerend mooi vond, dat hij/zij de verleiding niet kon weerstaan en met veel aandacht en geduld de takjes voorzichtig heeft losgeknoopt. En het gebreide boompje, vol bloesem, liefdevol heeft meegenomen en het een prettig plekje heeft gegeven. Om het te koesteren en voor altijd bij zich te hebben.
Hier moet ik dus maar in geloven.

Dan maar een variant bedenken.
Een tak van de perenboom uit mijn eigen tuin die gesnoeid moest worden. Versierd met roze gehaakte bloesem.

Is mijn gebreide tak toch een beetje dichtbij. Elke keer namelijk dat ik deze tak zie, denk ik even aan mijn gebreide tak.

Lief klein molletje

Voor een lief klein Molletje heb ik een lief klein molletje gemaakt. Omdat het kereltje 1 jaar werd. Om alleen het molletje te geven aan Meneer Mol (ja, zo heet het kereltje echt), vond ik wat kaal en ongezellig. Vandaar dat ik er een molshoop bij bedacht en gemaakt heb. Dat geeft wel zo leuk en het is meteen een mooie bewaarplaats voor het molletje.

Hallo Meneer Mol. Wat gezellig dat je je kopje even boven de grond laat zien.

Meneer Mol in vol ornaat.

Snel weer onder de grond, om wormpjes te zoeken.

Voorgevoel

Al een tijdje had ik het voorgevoel dat een lieve collega van mij weer zwanger is. Voor de zekerheid heb ik deze slofjes vast gebreid.

En mijn voorgevoel klopte, ze is zwanger! En alles gaat goed!
Heel fijn en daarom kon ik de slofjes eindelijk uit mijn werklade halen en haar geven. Met een kaartje eraan om haar en haar man een hele leuke, ontspannen en gezonde zwangerschap te wensen.

Patroon: Een naar eigen inzicht verbeterd patroon uit een oude Ariadne. Rondbreinaald en twee tegelijk.

Sneon & Snein

We staan er in, in de Leeuwarder Courant. Het is een leuk stuk geworden met veel foto's.

Door op de foto's hieronder te klikken wordt de tekst wat groter zodat het te lezen is.

Urban Blossom

Mijn tak/boompje staat er nog! Ben daar zo blij mee!
Morgen komt de Leeuwarder Courant uit met daarin een artikel over onze acties van afgelopen woensdagavond.
Nog even wat foto's om mijn dierbare breiwerk nog even vast te houden.

Nachtelijke actie

Na de Flasmob, door SnB Fryslan omgedoopt in de Breimob, zijn de leden de stad in gegaan om deze op te vrolijken met de fleurige bloemen. Mijn tak kreeg ook een plekje, op een centrale plek midden in de stad, waar ze hard aan het bouwen zijn.

De bloesemtak bij nacht.

Loslaten

De laatste tijd heb ik weinig eigen breiwerk laten zien. Ik was druk bezig met een Wildbreien project, wat veel tijd in beslag nam. Maar ook heel leuk was om te maken. Ik heb een soort bloesemtak gemaakt van restjes bruinen en een paar lichtroze en oudroze garens.

Vanmiddag, na mijn werk, mocht de tak even mee naar mijn volkstuin, poseren in de vroege voorjaarszon (waardoor de kleuren helaas wat flets zijn geworden).
Voor mij ook een moment om dit project los te laten. Zoveel tijd, zoveel energie, wat ik nu achter laat in de onbeschermde omgeving van de stad.

Hopelijk dat de tak de kans krijgt om bij mensen een glimlach tevoorschijn te toveren door er even naar kijken, als vandalen het laten staan.