Kleine rondleiding

Welkom op mijn volkstuin, voor de eerste keer dit jaar. Heel de winter ben ik er in het weekend te vinden, maar nu pas begint het wat boeiend te worden voor een buitenstaander om te komen kijken.

Vandaag alleen even een rondleiding in het moestuin gedeelte, wat iets meer dan eenderde deel van mijn volkstuin is. De kruidachtigen komen al boven de grond, ondanks de nachtvorst.

Ook de bolletjes die hier en daar mogen staan voor de vrolijke vroege voorjaarssfeer laten hun kleuren weer zien. De vijg, welke ik vorig jaar gekocht heb, staat voor de zekerheid nog lekker warm ingepakt.

Uitzicht vanaf de andere kant. Onder het witte folie zijn uitjes, knoflook en sjarlotjes geplant en worteltjes en radijsjes gezaaid. Ook zitten de tuinbonen en vroege doperwtjes en peultjes al onder een laagje aarde. Nu maar afwachten.

Onder het voorste zwarte landbouwplastic heb ik veel compost aangebracht en nu ligt dit bed warm te worden voor straks, eind mei, om courgettes in te zetten. De andere plastics liggen er om tuinresten onder te laten composteren en om onkruid tegen te gaan.

Voor een ander zal het er kaal en saai uitzien. Dat kan ik me voorstellen. Maar ik, doordat ik zo gek ben op mijn tuin, zie alle veranderingen. Ben dolblij met weer het verschijnen van stukjes groen, het ontspruiten van de blaadjes van de frambozen, het naar boven komen van Rabarber en van de grote Engelwortels. Het gevederde blad van de Roomse Kervel. De geurige bladeren van het Daslook.

Mijn tuin en ik zijn met elkaar vergroeit en kunnen niet zonder elkaar.

Mijn paradijs op aarde.