Kleur bekennen: april 2012

Oranje boven

Ik wens iedereen een hele zonnige, gezellige en veilige Koninginnedag toe.

Possumvest

Mijn Possumvest is af. Het garen heeft mijn moeder meegenomen uit Nieuw Zeeland en is best bijzonder. Het is namelijk een samengesteld garen van marinowol en possumvacht. Het is superzacht en breit erg prettig. Het patroon is Walnus welke ik via Ravelry gevonden en gekocht heb. Hier heb ik wel enige aanpassingen in aangebracht. Zo heb ik de halslijn voor een stuk verlaagt en in de nek een beetje.

Het patroon werkt in de voorpanden met shortrows waardoor de voorpanden net iets langer worden dan het achterpand. In het originele patroon worden ook nog plooitjes gebreid in de zijnaden en in de mouwnaden. In dit vestje heb ik dit achterwege gelaten.

De knoopsgaten werden heel mooi met een 'one row buttonhole' gebreit. Dat is even puzzelen maar geeft mooie knoopsgaten. Om het aanzetten van de knopen te vergemakkelijken heb ik in dezelfde rij een markering gezet, zodat de knoop daardoor precies in dezelfde rij vastgezet wordt, als waar het knoopsgat zit.
Het was nog moeilijk om de goede kleur knopen te vinden. Het vestje is blauw maar door de haren van de Possum zit er ook een bruinige gloed over.

Het vestje is vrij ligt van gewicht en is vrij dun, maar door de samenstelling wol/possum is het superwarm.

Hebbe Hebbe Hebben

De kranten staan er vol mee,van de uitwassen van de 'graaicultuur', het woord van deze tijd. Hoge bazen die maar bezig blijven om zichzelf te verrijken. Bedrijven die voor miljoenen over de balk gooien.
Het is makkelijk om de beschuldigende vinger naar de ander te wijzen. Maar ikzelf, ben ik ook niet een onderdeel van de graaicultuur, zonder dat ik het weet? OK, ik graai niet, naar ik mag hopen, ten koste van een ander, maar ik heb ook iets in me dat steeds roept: "Hebbe hebbe hebben". En dat terwijl ik al veel heb. Het zal een oeroud instinct zijn om te pakken wat je pakken kan als het aanwezig is, voor tijden dat er schaarste aan is. Daarmee doe ik in het klein, wat in het groot ook gebeurd, dus ben ik net zo schuldig aan het fenomeen van graaien. Ik doe het met kleding, tijdschriften en breigarens, "Hebbe hebbe hebben". De kledingkast puilt uit en ik kan niets weg doen, de stapel tijdschriften wordt steeds groter en ik maak geen tijd om het allemaal te lezen en de breigarens stapelen zich op in de bewaarbakken. Dit wil ik niet meer.
Ik vind dat ik mijn verantwoordelijkheid mag nemen, niet alleen de ander beschuldigen, maar er zelf wat aan doen, waar het in mijn eigen vermogen ligt. Alle kleine beetjes helpen. Niet wachten tot anderen het doen.

Door deze jonge vrouw kwam ik op een idee. Ze deed me beseffen dat het roer om mag.

Ik heb besloten om een jaar lang geen kleding, schoenen of tassen te kopen.

Alleen als iets onherstelbaar kapot is, mag ik het vervangen. Of als ik iets weg gegeven heb, mag ik het vervangen mocht dit nodig zijn.

Voor tijdschriften geldt dat ik die ook een jaar lang niet meer koop. Als ik ze wil lezen dan ga ik dat in de bibliotheek doen.

En dan de breigarens, lastig, dat is echt mijn verslaving. Een jaar lang niet kopen gaat me niet lukken. Ik speek met mezelf af dat ik alleen garens mag kopen in mijn zomervakantie en op de Handwerkbeurs in Zwolle. En dan heel bewust en niet om het hebbe hebbe hebben.

Wat mij dit op zal leveren?

Allereerst zal ik meer geld over houden. Maar geld moet rollen is mijn mening, ik wil ook mijn steentje bijdragen om de economie draaiende te houden. Het geld wil ik uitgeven aan duurzame en biologische producten, die niet schadelijk zijn voor het milieu. Producten die door kleine bedrijven gemaakt worden in de omgeving.

Ook hoop ik hiermee dat mijn creativiteit te stimuleren. Zoals te zien valt bij de jonge dame die een jaar lang in hetzelfde jurkje liep, kun je enorm veel met wat je al hebt. Ik hoop dat het me zal helpen om hiermee te gaan spelen. Zelf kleding maken mag namelijk wel, met de garens die ik heb, de materialen die ik in de loop der jaren om me heen verzamelt heb.

Of het me gaat lukken?

Het zal moeilijk worden, dat realiseer ik me. Door alle verleidingen om me heen. Door alle lokkende reclame. Door het oergevoel die steeds blijft roepen: "Hebbe hebbe hebben". Toch wil ik het. En omdat ik het wil, kan ik het.

Giethoorn

Dit keer geen brei of moestuin berichtje, maar even wat anders, omdat ik de tip even wilde delen.

Wat geef je aan je moeder als ze 75 wordt en 'alles' al heeft? Een leuk dagje weg met kinderen en kleinkinderen. Daarom hebben we vandaag arrangement "Gezelligheid" gedaan bij De Geythorn en waren zeer tevreden. Eerst varen in een boot door de vaart van Giethoorn naar de Geythorn. Daar konden we aan de koffie en zelf 'kniepertjes' bakken.

Voor de jongsten onder ons erg leuk om te doen en voor de oudsten onder ons weer leuk om eens te maken, te eten en te vertellen over oude tradities. Daarna konden we wandelen in het dorp.

Natuurlijk gingen we langs bij De oude Aarde en raakten maar niet uitgekeken bij de stenenwinkel.

Na bij het meer het Wiede te hebben gekeken konden we gaan BBQen. Ondanks de kou was het prima te doen omdat we warm binnen konden eten en lekker buiten konden roosteren.

Na het eten werden we weer opgehaald met de boot en na een rondje over het Wiede weer via de vaart naar de auto's gebracht.

Al met al een zeer geslaagde dag.

Echt een aanrader om op een ontspannen en makkelijke manier 'even' Giethoorn te doen.

Breidag Nieuwegein

Begeleid door een stralende zon rijdt de trein door een mistig landschap, op weg naar de Breidagen in Nieuwegein, samen met mijn zus.
Wat was het daar gezellig en wat was er veel moois te koop! En nog leuker, wat waren er veel leuke en gezellige mensen. Mensen die ik ken van vorige beursen en mensen die ik ken van Ravelry. Veel leuke ontmoetingen, voor kortere en langere tijd. Zeer waardevol!

En ik was een van de gelukkigen die een workshop mocht volgen bij Ysolda. Het voelde als een soort masterclass. Drie uur lang hingen alle 20 'studenten' aan haar lippen en hebben we gehoord wat we voor altijd moeten doen: To make a SWATCH !!.
Ook weten we nu alles over goede maten en meten en hoe een kledingstuk naar ons eigen lichaam te vormen.

Wat een kennis bezit deze vrouw en wat weet ze het goed over te brengen op haar toehoorders! Het was een zaligheid om zo drie uur lang ondergedompeld te zijn in Engelse breitermen, vakkennis en uitleg. En het was erg leuk om daarbij naast leuke mensen te zitten, zoals Sasknitsitagain.

En toen, geheel verzadigd weer terug met de trein naar 'het hoge Noorden', samen met Froukje, Marijgje, Simone en Monique. Nagenietend van alle indrukken, elkaars aankopen bewonderen, de dag nog eens doornemen en alvast beginnen met......je raadt het al....een proeflap.

Ondanks de overvloed van prachtige garens en aanverwante artikelen, heb ik niet veel gekocht. De hoeveelheid moois overweldigde me gewoon, kon geen keuzes maken tussen de verschillende merken, garensamenstellingen en kleuren.
Wel heb ik gehaald wat ik van te voren al op mijn verlanglijstje had staan: Grijze Shetlands Wol van Klazien's Kreatie. Prachtig garen om mee te breien en het blijft ook zo mooi met het dragen. En een bol sokkengaren Crazy Zauberball van Schoppel in de kleuren die me aan IJsland doen denken. Dit garen heb ik gekocht bij de prachtige kraam van Lindelicht. Hiervan ga ik mijn vakantiesokken breien dit jaar.

Regenmiddag.

Een vrije dag zo aan het begin van de nieuwe week. Jammer alleen dat het zulk vies weer is.
Ik had graag naar de tuin gewild maar laat het dit keer afweten door de vele regen. En ook omdat het nu zo lekker zitten is op de bank, met allerlei leuke werkjes.
Breien aan de lappendeken.
Vest van possumgaren afhechten.
Boek inkijken over vilten.
Verder met Joris breien.
Op de laptop zoeken naar een patroon voor een nieuw vest met garen van Klazien.
Koffie met paaseitjes onder handbereik, net als de mobiel om de buienrader te checken.
En het nieuwe boek van Alma Huiskens (rode lintje) wat zo leuk is om te lezen.
En tussen al die spulletjes, zit ik lekker te genieten, op de bank, in mijn hoekje.
Houtkachel aan en radio 4 op te achtergrond.

GENIETEN!

04-04-2012

Ook al is het koud en nat weer, ik ga naar de tun (= Volkstuin/moestuin). Dit jaar wil ik elke maand foto's nemen van het moestuingedeelte op vaste plekken. Mooi om te zien hoe de tun elke maand veranderd. Deze maand begin ik omdat er nu weer wat groen te zien is.

Groen van de Frambozen die uit beginnen te lopen.

Groen van de Rabarberbladeren.

Groen van de uitlopende uitjes en zaailingen.

Groen van de machtige Grote Engelwortel.

Groen van de aarbeien.

Groen van de peultjes langs het rek.

Groen van de druif die aarzelend begint uit te botten.

Groen van de look zonder look.

(vervolg op 05-05-2012)

Geluksmomenten

In alle vroegte naar de tun, zoals ik mijn volkstuin liefkozend noem. Fietsend door de nog stille stad op zondagochtend naar het tuincomplex. Een dreigende lucht waar de zon toch door weet te breken. Vogels die zingen, geur van de natuur.
Heel de ochtend alleen met mijn tun. Even schuilen voor de dikste bui in mijn tuinhuisje, met een bakje koffie. Geluk.

De tun die er vol verwachting bij ligt voor het komend groeiseizoen.

De Primula van mijn Oma, in de ochtenddauw en ochtendzon.

Grove bieslook en zuring die beiden alweer krachtig tevoorschijn zijn gekomen.

Zeekool, Crambe maritiem, die haar gekrulde blaadjes laat zien. Ik zou haar kunnen bleken, maar heb nog niet die mooie bleekpotten. Daarom zo ervan genieten.