dinsdag, april 30, 2013

Oranje boven

Wat een prachtige dag was het vandaag!!
Goed weer, geen nare dingen, prachtige sfeervolle beelden van de ceremonie, met schitterende kleding en kostuums. 
Natuurlijk wordt daar weer een lapje voor gebreid voor mijn 50ste levensjaar deken. Simultaan met de gebeurtenis. 








 Ondanks de koude wind konden we toch buiten het oranje glas heffen op de Koning en de Koningin.
 En de dag wordt natuurlijk afgesloten met een zalige Koningssoep.
Wat prachtig dat we zo'n traditie hebben in Nederland.

ORANJE BOVEN

woensdag, april 24, 2013

22 april 2012 - 22 april 2013

Hebbe hebbe hebbe......daar begon ik 22 april 2012 mijn blogpost mee. Die dag heb ik besloten om een jaar lang geen kleding, schoenen, tassen, tijdschriften en breigarens te gaan kopen, omdat ik genoeg heb terwijl de drang tot kopen er steeds is en steeds bevredigd wil worden.
Het jaar is voorbij, de proef zit er op.
De eerste weken waren best lastig. Het gevoel hebben dat ik toch ECHT die jurk of schoenen nodig had. Of de uitverkoop die verleidt tot kopenkopenkopen. Ik heb toen echt de stad wat moeten mijden om niet toe te geven aan de verleidingen.
Gaande weg werd het beter. Ik kon beter afstand doen van het willen vergaren en kon ook beter kijken naar wat ik had en hoe dat beter te gebruiken. Ik werd er creatiever van, ging meer mogelijkheden zien.
De eerste keer dat ik voor de bijl ging was voor bovenstaande streng garen bij Rosa Rugosa. Ik kon de kleur niet weerstaan. Wel heb ik de streng gelijk opgebreid tot een kussensloop zodat het niet bij mijn grote voorraad breigarens zou belanden.
Verder heb ik in het jaar soms garens erbij gekocht wanneer ik net te weinig had in mijn voorraad om mijn project af te maken. Dan was de aankoop niet om de aankoop maar om waar ik, vanuit de voorraad, mee bezig was af te kunnen maken. De verleiding was dan wel groot om meer te kopen dan nodig was, maar dit heb ik zo goed als mogelijk kunnen weerstaan. Deze vilten vazen zijn grotendeels van voorraad gebreid met nog wat toevoeging.
Een keer heb ik als troost garen mogen kopen voor een vestje. En het heeft echt geholpen.
Verder heb ik met mijn voorraad kunnen 'prutsen' door middel van verven, andere technieken gebruiken en experimenteren. Daar zou ik anders, wanneer ik steeds nieuw zou kopen, minder aan toegegeven hebben.
Een keer wilde ik een breiwinkel 'steunen' en heb garen gekocht gewoon om dat Saskia zo'n geweldig mens is met zo'n leuke winkel!
Dus geen breigaren kopen lukte aardig. Zelfs de uitzondering van kopen op de Handwerkbeurs heb ik niet heel erg uitgebuit.

Tijdschriften bleven afgelopen jaar in de schappen liggen, zo goed als..... Zo nu en dan, bij Kerst bijvoorbeeld, was manlief zo lief om me te verwennen met een exemplaar. En voor mijn eigen inspiratie ben ik een paar keer voor de bijl gegaan voor de modespecials van een paar modebladen.

Kleding. Dat ging zeer goed!! Ik kwam gewoon niet in de kledingzaken, ook omdat ik een hekel heb aan kleding kopen. Van nature ga ik niet voor mijn plezier daar heen, dan kom ik ook niet in de verleiding. Aan het eind van de afgesproken periode heb ik wel een nieuwe jurk gekocht, omdat mijn kledingkast er naar mijn idee wel wat somber uit zag, met veel grijs, zwart en blauw. Dat was de eerste 'misser'.
Afgelopen weekend was ik in Amsterdam, waar een filiaal van een van mijn favoriete kledingmerken zit, Cora Kemperman. Omdat de met mezelf afgesproken periode van niet kopen op 2 dagen na voorbij was en ik voorlopig niet naar Utrecht of Amsterdam ga, mocht ik van mezelf daar kleding kopen.

Een jaar lang geen kleding, schoenen, tassen, tijdschriften en garens kopen.
Kleding ging zeer goed, een keer een 'misser', maar pas in maart.
Tassen en schoenen zijn er niet in gekomen.
Tijdschriften, een paar en met dank aan manlief een paar als cadeautje.
Garens, een paar 'missers', en wat functionele aankopen.

Ik ben heel blij dat ik het gedaan heb. Ik ben veel bewuster geworden over mijn bestedingspatroon en de drang tot kopenkopenkopen. Ik heb ervaren hoe dit echt in mijn lijf zit, een soort verslaving, terwijl ik mezelf zo totaal niet zie, want ik ben van nature best zuinig met geld en spullen. En toch.....
De essey Schuldgevoel van Coen Simon, welke geschreven is voor de maand van de filosofie, sluit hier mooi bij aan. Over de behoefte aan dingen die we niet nodig hebben.


Ik heb met mezelf afgesproken door te gaan met zeer bewust afwegen wat ik wel of niet ga kopen. Mocht er iets vervangen moeten worden omdat het stuk is, dan wat nieuws kopen. Tijdschriften laten liggen, breigarens zoveel mogelijk uit de voorraad gebruiken.
En zo  nu en dan, als grote verwennerij en om kleine bedrijven te steunen, iets moois kopen.

Dan blijft het speciaal.


woensdag, april 10, 2013

Wild weven

In de tuin is nu extra veel te doen, na de lange periode van wintertemperaturen. Dat gaat dan wel weer 'ten koste van' mijn handwerken. Maar vandaag kon ik een mooie koppeling maken tussen deze twee passies van mij.
In het dorp bij de volkstuin had ik zondag groenafval zien liggen, wilgentenen . Dit is prachtig materiaal om schuttingen en prieeltjes van te weven en ik ben er gek op!! Ik mocht het hebben en heb snel het materiaal 'veilig gesteld' door de bossen lopend naast de fiets (3 meter lange takken) naar mijn tuin te brengen. Dat staat gelijk aan een uur keihard trainen in de fitness zaal.
 Vandaag was het moment om er mee te gaan werken. Met heel veel plezier en inspanning heb ik een schutting geweeft aan de achterkant van mijn volkstuin. Eerst de dikkere takken op een beetje gelijke afstand van elkaar in de grond steken en dan horizontaal takken er door weven. Zo fijn om te doen!! En zo'n goed gevoel om met 'afval' iets moois te maken. Want dit hergebruik is ook goed voor de natuur. De takken die in de grond staan gaan weer uitlopen en zo ontstaat er een van nature groene schutting waar de vogeltjes en insecten erg blij mee zijn. En ik ook!!!
Op deze momenten realiseer ik me extra dat ik enorm op mijn vader lijk en ben er trots op. Door mijn handelen en werken in de tuin, is hij heel dicht bij me.
 Het weven kan veel netter en preciezer, maar ik vind het juist zo fijn om nou eens niet perfectionistisch te werken en meer vanuit mijn gevoel.
Al met al ben ik 4 uur bezig geweest. Met de fluitende vogeltjes op de achtergrond die van afstand bekeken wat ik aan het doen was.
De hop begint weer uit te lopen en zal binnen 3 weken de schutting alweer beklimmen. Ik zal er ook nog een kamperfoelie en een rambler roos bij zetten. Voor de geur en de botteltjes.
Ook heb ik een klein prieeltje gemaakt. Hier komt een Mariabeeldje in te staan, net als die hele kleine kapeltjes langs de weg in Limburg of Griekenland.
Al die takken, al die kleurtjes, het zijn zulke mooie plaatjes.
Maar ook gevaarlijk!! Al die takken zwiepen in het rond, staan onder spanning en dan zit een ongeluk in een klein hoekje....
 Ik had bijna met mijn rechteroog niet meer kunnen genieten van al het moois. Daarom snel mijn veiligheidsbril erbij opgezet om erger te voorkomen.
En daarna voldaan naar huis, nagenieten op de bank, met mijn handwerken naast me.
Want ook al post ik  niet vaak meer op mijn blog, toch ben ik elke dag met textiel bezig. Vooral met het maken van experimenten en kleine lapjes. Lapjes voor mijn 49 jaar deken, wat eigenlijk mijn 50ste levensjaar deken is, want ik zit daar nu in.

maandag, april 01, 2013

Een april......Kikker in je bil....

Kikker wil graag zwemmen ook al is het koud. 
 
 En Kikker wil graag springen....spring is in the air!
 Plons, zo in het zwembad.....ballenbad.....paaseieren bad.
 Proestend komt hij boven. Oeps, onderweg zijn zwembroek verloren.
 Omdat het momenteel -6 graden is, komt hij weer op temperatuur op de verwarming.
Nu maar hopen voor Kikker, en voor ons, dat de temperaturen snel stijgen naar echte Lente waarden.

Met heel veel plezier heb ik dit patroon van Annita gebreid. Prachtig om te zien dat het diertje onder je handen ontstaat tijdens het breien. Het begint steeds meer te 'leven'.
Deze kikker is op pennen 1,5 gebreid met sokkenwol. Hoe dikker het garen en de pennen, hoe groter de kikker wordt.