Humor met techniek

Mensen halen inspiratie uit hun omgeving waarmee ze verder gaan in het zelf vormgeven. Op dit blog kwam ik deze geweldige sokken tegen. Een knap staaltje van omgeving vertalen naar het ambacht van breien, met als eindresultaat een paar hilarische sokken.
Prachtig om te zien hoe deze ontwerper haar vaardigheid met het breien heeft ingezet om met alle technische mogelijkheden de sok zo te transformeren dat het draagbaar blijft en het toch een echte haai lijkt.
Schitterende koppeling tussen inspiratie, ambacht, technische kunde en durf.

11-11-2012

 Het jaar loopt ten einde, de tuin ook. Ondanks dat het herfst is ben ik er nog veel te vinden, gewoon omdat ik het daar zeer prettig vind. Lekker buiten zijn en wat 'ommerommelen' . Er blijft ook genoeg te doen. Dat hebben veel nieuwe moestuin tuinierders vaak niet door, die denken dat alles vanzelf gaat en zijn dan verbaast dat niks wil groeien, er overal onkruid staat en raken ontmoedigd.
Elke keer als ik terug fiets neem ik een blauwe IKEAtas mee met openhaardhout, om het kacheltje mee te stoken, omdat mijn houtopslag zich ook op mijn tuin bevindt.

 De frambozen verkleuren ook prachtig naar roden en gelen. Het nieuwe aarbeienbed slaat goed aan. En andere bedden zijn bedekt met plastic om onkruidgroei tegen te gaan en het aangebrachte materiaal de kans te geven om omgezet te worden in compost.

 De perenboom en kersenbomen zijn hun bladeren bijna kwijt, wat ik op de bedden leg voor mulch.

 In het kasje werden toch nog heel veel pepertjes rood. Heb ze nu geoogst en mee naar huis genomen.

 De kolen staan nog trots de kou en de regen te doorstaan. Mooie vormen en kleuren. Wintervoedsel.

Nog een maand en dan zit 2012 er op. Wat vliegt de tijd.

Sint Maarten

 Vandaag is het de dag van Sint Martinus,wat gevierd wordt met het Sint-Maarten feest. Een heilige die ik bewonder en wel om het feit dat hij de mensheid prachtig heeft laten zien dat geven prima samen gaat met voor jezelf zorgen. Zijn voorbeeld gebruik ik regelmatig binnen de therapie om mensen te laten ervaren dat voor jezelf zorgen niet egoïstisch hoeft te zijn, maar juist kan helpen om goed te kunnen blijven doen voor anderen. Grenzen mogen aangeven, juist om er voor anderen te kunnen blijven zijn.

 Het verhaal over Sint Martinus vertelt dat hij op een dag naar de stad reed op zijn paard en bij de stadspoort een arme zwerver zag liggen. Deze man had weinig kleding en zou de winter op deze wijze niet overleven. Sint Martinus bedacht zich geen moment, pakte zijn zwaard en.......sneed zijn mantel door midden. Hij gaf een helft aan de arme man en deed de andere helft zelf weer stevig om zich heen en reed verder.

 Moraal van dit verhaal: om in staat te zijn om anderen te kunnen helpen/steunen, moet je goed voor jezelf zorgen. Had Sint Martinus zijn hele mantel gegeven, dan was hij waarschijnlijk aan de kou bezweken. Nu heeft hij de zwerver kunnen helpen en zichzelf genoeg gegeven om door te kunnen gaan met het doen van goede daden.

Regelmatig ontmoet ik cliënten die in het leven te veel van zichzelf, op wat voor manier dan ook, aan anderen hebben gegeven en te weinig aan zichzelf. Ze blijven het erg moeilijk vinden om grenzen aan te geven, uit angst anderen af te stoten of te kort te doen.Of omdat ze het zichzelf het niet waard vinden om te ontvangen. Dit verhaal vertelt zo prachtig hoe de middenweg bewandelt kan worden en geeft hen vaak veel kracht om te gaan oefenen dit zelf ook te gaan doen, goed blijven voor de ander en goed zijn naar jezelf toe.

Dit lampionnetje heb ik gemaakt voor een lieve vrouw waar ik vandaag heel de dag naar toe ga.

Het is gebreid met Eskimo garen van Drops op pennen 9 en vervolgens vervilt in de wasmachine. Ik zal het met een Sintemaarten liedje aan haar overhandigen, met stokje en lichtje. Thuis kan ze dit er vanaf halen en het glazen potje er in zetten en dan een kaarsje er in laten branden, om de donkere dagen in deze periode van het jaar een beetje te verlichten.

Sint Maarten is samen met Sinterklaas de lichtbrenger in deze tijd. Een voorbode voor het grote lichtfeest wat Kerstmis heet.

Herfst krans

 Herfst staat voor mij voor: houtkachel, warme tinten, kaarsjes, dikker breiwerk, cocoonen op de bank, 'Smoek', aarde geuren, verdieping, stamppotjes en stoofpotjes.
Daarom  een krans op de voordeur die dit enigszins symboliseert.

Productie

 Vorige weekend ben ik begonnen aan het uitvoeren van heel veel ideeën die door mijn hoofd spookten met viltgaren Eskimo van Drops. De ideeën bleven maar stromen en mijn handen konden konden het haast niet bijhouden. Omdat ik uit mijn voorraad wilde breien, want ik ben per slot van rekening Cold Sheep, heb ik diverse tinten met elkaar gecombineerd.
Een mand is ontstaan als eerste van een reeks.

 Daarna ontstonden lampionvormen door het patroon van de kerstballen die vorig jaar zo populair waren in dit garen te breien. Toen ze uit de wasmachine kwamen vond ik het ook wel erg mooie vaasjes.

 Spelen met mogelijkheden.

 En een hele serie armbanden. De ideeën zijn  nog lang niet allemaal uitgevoerd en op foto vast gelegd, dus er volgt nog meer.

Inspiratie

Fan van Sandra Backlund

Al heel mijn leven borrelt het in mijn hoofd, borrelen van ideeën. Hoe dat komt weet ik niet, het is er gewoon. Heel fijn want daardoor heb ik altijd veel  ideeën over wat ik wil maken, scheppen.
Elk voordeel heeft een nadeel, in dit het geval uit zich dit in zoveel ideeën hebben dat ik niet goed weet welke ik zal uitvoeren en welke niet. Keuzes maken is niet mijn sterkste kant, ik wil nog steeds alle mogelijkheden benutten. Gevolg is dat heel vaak de ideeën deels uitgevoerd worden, waarna ik alweer met nieuwe ideeën aan het werk ga en de 'oude' projecten laat liggen. Hierdoor heb ik in de loop der jaren heel veel onafgemaakte projecten verzameld.
Tijdens het scheppen, het uitvoeren van een idee, loop ik tegen de vele variatie mogelijkheden aan, wederom keuzes. Ook dan kan het proces stagneren.
En als laatste is er  de nare eigenschap dat ik mijn eigen werk vaak niet toonbaar vind, waardoor het op een donker hoekje op de plank, in de kast beland.
Tijd om deze valkuilen te gaan dempen.

Inspirerende plaatjes op internet.

Om weer even terug te komen op de vele ideeën in mijn hoofd, ik denk dat dit deels ontstaat en ontwikkelt is omdat ik graag dagdroom, fantaseer. Geniet van spelen en mogelijkheden in mijn hoofd.
Daarnaast ben ik een observeerder en zie ik van  heel veel dingen. En dat gaat heel ver, bijvoorbeeld als ik naar mijn werk fiets ben ik me erg bewust van mijn omgeving. Er is zoveel moois te zien: kleuren, vormen, compositie, betekenis.

Mooie kleuren en mooie garens, om te smikkelen, mijn handen en hoofd gaat jeuken om er iets mee te doen.

Elke stap brengt me weer bij een nieuwe verwondering, als ik er voor open sta. In reclamefolders, op straat, in de supermarkt, bij de vuilnis, op mijn tuin. Ik vind het een feest om zoveel te kunnen zien, bewust zien.
Ook internet is een feest voor mij. Vooral de site Pinterest is een waar beeldenfeest. Hier breng ik regelmatig tijd door om het werk van anderen te bewonderen.
Daarnaast ga ik graag naar musea. Tot 18 nov is er in het Groninger museum nog prachtige textielkunst te zien van Chinese kunstenares Yin.
Ook vind ik het fijn om bij locale kunstenaars over de vloer te komen. Hun scheppingsproces van dichtbij te mogen meemaken. Hun worsteling te mogen zien en te ontdekken dat ook zij tegen valkuilen aanlopen, net als ik, de amateur. Open atelier routes zijn bijzonder boeiend om te volgen.

Afgelopen zondag ben ik bij Wieke op bezoek geweest. Haar ken ik van lang geleden en elke keer is het weer een feest om naar haar toe te gaan. Zo mooi om haar beeldende ontwikkeling te mogen volgen zo in de loop der jaren. Haar beelden die ze maakt van 'afval'materiaal. Daarnaast is het zo zalig om door haar huis te lopen en te genieten van al die kleine details die zo zorgzaam en zo inspirerend zijn neergezet. Een feest voor het oog en hartverwarmend.

Spelen met wat er voor handen is. Zonder te denken of het wel kan of mag.

Heel veel proefjes maken, experimenteren, gewoon omdat het kan en het heel leerzaam is.

Wat ook meespeelt in het hebben van de vele ideeën is denk ik het feit dat ik van nature denk en ervaar in mogelijkheden. In heel veel zaken mogelijkheden zie. Het een uitdaging vind om 'buiten de lijntjes te tekenen', out of the box te denken en te doen.

Al met al voel ik me een zeer bevoorrecht mens, dat ik met zoveel liefde kan kijken naar alles om me heen. Dat het me zo voedt en inspireert. Dat mijn denken en voelen er mee aan de slag willen en kunnen. Dat ik mogelijkheden zie liggen in de meest uiteenlopende zaken. En dat ik ook de rust heb om er niets mee te hoeven wanneer ik dat wil. Genieten van wat anderen doen. Daar enthousiast en blij van worden.

Kijk en verwonder.

Mijn tuin, mijn oplaadplek, mijn eigen veilige haven in de hectiek van alle dag.

De foto's komen op twee na (het garen en mijn tuin) van de site Pinterest.