Voor de gek houden

'De mens zit raar in elkaar'.

Dit vind ik zeker op mezelf slaan. Ik ben namelijk een ster in het mezelf voor de gek houden.
Om het voor een ander begrijpelijk te maken zal ik dit met een voorbeeld uitleggen.

Ik ben in de ban van 'Pipi Langkous' sokken breien, van allerlei restjesgaren.

Een prachtig werkje, wat door de kleureffecten nooit verveelt, brainless te doen is door de tricotsteek en vrolijk stemt door al de kleurtjes.

 En ik heb heel veel restjes, allemaal verzamelt in een eigen gebreide vervilten mand.

En dan gebeurd er wat bij mij. Opeens komt er de drang, ja, laat ik het gerust een onbedwingbare drang noemen, om er nieuwe garens bij te kopen. Ik begin allerlei excuses te bedenken in mijn hoofd, waarom dat vooral nodig is. Zoals een heroïne verslaafde ook allerlei excuses bedenkt om toch weer een shot te zetten. Het niet willen, maar toch niet kunnen laten.
Ik denk dan "Ach, het is ook wel fijn om wat meer kleurtjes te hebben, dan wordt het misschien mooier", "Ik mag mezelf best eens verwennen", "Het is hobby en dat mag wel wat kosten", "The yarndealer moet ook blijven bestaan".

Opeens ben  ik niet meer te houden. Spring op de fiets en race in een sneltreinvaart naar mijn dealer Dicco op de markt en ben als een gek tekeer gegaan. Kwijlend tussen al die mooie bollen en voorbeelden lopen zoeken, geen keuzes kunnen maken.

Ik heb me deels nog met mijn gezonde kant kunnen beheersen. Ben niet met alle bollen naar huis gegaan, maar helaas wel met dezen. Echt, ik wilde maar 2 bolletjes......Even slikken dus. (heroine lijkt me makkelijker als bolletjes te slikken dan deze garens moet ik zeggen)

En omdat het al helemaal verkeerd gelopen was, ben ik ook nog bolletjes Drops Fabel gaan halen. Ja, als er 'een bolletje over de dam is.....'

Maar nu, zit ik gelukzalig op de bank, met al mijn 'restjes' om me heen, te breien aan de 'restjes' sokken en ben ik aan het dromen van alle 'restjes' projecten die ik nog ga maken.

Ik zit gek in elkaar

2013 rol

Op 12 januari is het laatste lapje verwerkt in mijn 2013 rol. Mijn persoonlijke jaar loopt namelijk van 13 januari tot 13 januari.

In totaal 53 lapjes van 13 bij 13 , mijn geluksgetal. Lapjes gemaakt van een versleten hoeslaken waar we jaren op gelegen hebben. Stukje geschiedenis.

Op elk lapje heb ik vastgelegd hoe ik de desbetreffende week beleefd heb en wat er is gebeurd. Alleen voor mij, daarom blijft de rol opgerold liggen, met alle herinneringen in draad en stof bij elkaar.

Menig moment was ik er mee bezig. Door de seizoenen en de tijd heen. Zoals mijn vader vaak zei, " uren, dagen, maanden, jaren, vliegen als een schaduw heen.

Door deze rol blijven bepaalde momenten van 2013 bij me.

Zoals valentijns week

Zoals de 50ste verjaardag van mijn man.

De bbq, de voor het eerst gekochte spijkerbroek na 20 jaar, het helpen van mijn schoonmoeder en de kapotte uitlaat.

De reis door Lapland

De 5de sterfdag van mijn vader precies op vaderdag, waarbij ik het stofje van de jurk verwerkt heb, die ik droeg op zijn begravenis

Mijn eerste hardloopwedstrijd

De apple die ik kocht.

Mijn verjaardag, waar de rol mee begon.

Blessures, accupunctuur, huisvrouwenmonologen en een Mariaprieeltje. Alles ineen op 13 bij 13 cm

En tot slot, de laatste, de rol kan op slot.

Het volgende project is gestart. Met tevredenheid sluit ik deze af.

Restjes kleur

Het blijft bijzonder, maar na diverse grote projecten waarin ik met resten sokkenwol gewerkt heb, is er nog steeds over.

Mijn breivriendin Simone had met restjes sokkenwol een paar prachtige 'Pipi Langkous' sokken gebreid, wat mij de kriebels gaf om ook lekker met de restjes aan de slag te gaan.

Binnen 6 dagen waren ze af. Het was zo leuk om te maken, de afwisseling van kleuren te volgen en 'brainless' te kunnen breien. En als verslaafd breister kon ik het niet laten om er stiekem wat bolletjes sokkenwol bij te kopen zodat ik nog meer kleurtjes had. Zo komt het dus dat mijn restjes nooit opraken.

De sokken zijn hoog genoeg om boven de extra hoge Dc Martens uit te kunnen komen.

Al die restjes geven natuurlijk heel veel losse eindjes. Ik heb er voor gekozen om de draadjes niet al breiend mee te verwerken, maar ze netjes met een stopnaald af te hechten. Een hele klus maar met wel een netter eindresultaat.

50 jaar

Vandaag ben ik 50 jaar geworden.
Het is fijn om ouder te mogen worden.
Vandaag is er ook een einde gekomen aan een jaar lapjes breien voor de 50ste levensjaar deken.
Op 13 januari 2013 ben ik aan dit project begonnen en mocht het vandaag, 13 januari 2014 afsluiten.

De lapjes laten zien hoe mijn jaar verlopen is, met kleine en grote gebeurtenissen.
Een vlak van 1.60 mtr bij 2.30 mtr vol verhalen, herinneringen. Vrolijk, indrukwekkend, grappig, verdrietig of pijnlijk

De lapjes zijn gemaakt van dubbele draad en 49 basissteken, de leeftijd die ik was dit afgelopen jaar. Een draad alpaca welke de kleur van het seizoen vertegenwoordigd. Wit voor de winter, groen voor het voorjaar, geel voor de zomer en oranje/rood voor de herfst. De tweede draad is een sokkengaren. Elk lapje krijg de kleur die aansluit bij wat ik uit wilde drukken. Ook heb ik vaak symbolen of andere figuren op lapjes gemaakt, wat gaat over de desbetreffende gebeurtenis

Elke week trouw twee of drie lapjes breien.
Het ging vanzelf, er was altijd wel iets wat ik verwerken wilde.
Al doende groeide de deken.
Lapje voor lapje, tijd na tijd.

De tijd van mijn 50ste levensjaar zit er op.
Het is goed geweest, zeer goed.
Kleurrijk en waardevol.
Leerzaam en bijzonder.

Een deken om de rest van mijn leven te koesteren.