Voor de gek houden

'De mens zit raar in elkaar'.

Dit vind ik zeker op mezelf slaan. Ik ben namelijk een ster in het mezelf voor de gek houden.
Om het voor een ander begrijpelijk te maken zal ik dit met een voorbeeld uitleggen.

Ik ben in de ban van 'Pipi Langkous' sokken breien, van allerlei restjesgaren.

Een prachtig werkje, wat door de kleureffecten nooit verveelt, brainless te doen is door de tricotsteek en vrolijk stemt door al de kleurtjes.

 En ik heb heel veel restjes, allemaal verzamelt in een eigen gebreide vervilten mand.

En dan gebeurd er wat bij mij. Opeens komt er de drang, ja, laat ik het gerust een onbedwingbare drang noemen, om er nieuwe garens bij te kopen. Ik begin allerlei excuses te bedenken in mijn hoofd, waarom dat vooral nodig is. Zoals een heroïne verslaafde ook allerlei excuses bedenkt om toch weer een shot te zetten. Het niet willen, maar toch niet kunnen laten.
Ik denk dan "Ach, het is ook wel fijn om wat meer kleurtjes te hebben, dan wordt het misschien mooier", "Ik mag mezelf best eens verwennen", "Het is hobby en dat mag wel wat kosten", "The yarndealer moet ook blijven bestaan".

Opeens ben  ik niet meer te houden. Spring op de fiets en race in een sneltreinvaart naar mijn dealer Dicco op de markt en ben als een gek tekeer gegaan. Kwijlend tussen al die mooie bollen en voorbeelden lopen zoeken, geen keuzes kunnen maken.

Ik heb me deels nog met mijn gezonde kant kunnen beheersen. Ben niet met alle bollen naar huis gegaan, maar helaas wel met dezen. Echt, ik wilde maar 2 bolletjes......Even slikken dus. (heroine lijkt me makkelijker als bolletjes te slikken dan deze garens moet ik zeggen)

En omdat het al helemaal verkeerd gelopen was, ben ik ook nog bolletjes Drops Fabel gaan halen. Ja, als er 'een bolletje over de dam is.....'

Maar nu, zit ik gelukzalig op de bank, met al mijn 'restjes' om me heen, te breien aan de 'restjes' sokken en ben ik aan het dromen van alle 'restjes' projecten die ik nog ga maken.

Ik zit gek in elkaar