Voorpret in tweeën

Tot mijn grote vreugde ben ik aangenomen voor de opleiding Meer dan Textiel  .
Deze tweejarige opleiding gaat mij begeleiden in het nog meer ontwikkelen van een eigen stijl en uitdrukkingsvermogen. Een wens die ik al jaren had en nu kan gaan waarmaken. 

De opleiding vraagt iets van mij, wat ik van nature heel veel doe en dat is KIJKEN. Kijken naar wat mij raakt, inspireert, blij maakt, ontroerd, prikkelt. Dit gebeurd elke minuut van de dag en vaak borrelt er dan iets naar boven. Deze gedachten mag ik opschrijven in een boekje, om zo goed zicht te krijgen op mijn drijfveren wat 'kunstmaken' betreft. Daarvoor hoef ik niet naar Pinterest te gaan, maar het is zalig om daar rond te sneupen.

Het bekijken van blogs is ook erg inspirerend. Zo kwam ik op Judy's blog het werk tegen van Anu Tuominen tegen. Werk wat ik erg waardoor en me ook erg doet denken aan  hoe ik werk. Zelf heb ik ook de behoefde om ton sur ton te werken, kleuren verlopen toe te passen. Diverse technieken te gebruiken om me uit te drukken, series te maken.

 Te experimenteren en te spelen. Veel herkenning dus. Het valt dan weer op dat wat ik denk dat ik zelf bedacht heb, ook door anderen uitgedacht is. Los van elkaar wordt er dus op diverse plekken iets ontwikkelt. Dit kan ontmoedigen, want dan blijkt dat je waarschijnlijk nooit uniek bent. Maar het wordt juist uniek door hoe ik het verder vorm geef en mee doorga.

 Anu komt uit Finland. Het land waar ik over een aantal weken naar toe ga. Daarom ben ik me nu aan het orienteren wat er op kunst gebied te zien is, waar ik speciale belangstelling voor heb. Zoek ik romans op die zich afspelen in de gebieden waar ik doorheen zal trekken. Lezen over die gebieden op het moment dat ik er ben vind ik prettig. Verbind mij er nog meer mee.

Hoe pannenlappen tot kunst verheven worden.