Regenboog deken

 234 blokjes met heel veel liefde en plezier gebreid.
234 x 54 minuten genieten van kleuren combineren en de rust die het breiwerk me gaf.

 Samen met de rand van 10 uur haken, heb ik 210,5 uur aan deze deken gewerkt.

 Het breiwerk dat vanaf 12 juni 2011 onder mijn handen steeds groter werd.

 Blokjes van 47 steken, omdat ik 47 jaar was toen ik er aan begon.

 De deken die overal mee naar toe ging, zoals naar Bergen aan zee waar we een weekend met de zware sneeuwval in februari verbleven met heel het gezin. In de zware vorst en grote pakken sneeuw aan zee genieten.

 En Koninginnedag wat natuurlijk vast gelegd moest worden in rood/wit/blauw en veel oranje.

 Zwart en rood, rouw en liefde. Herinneringen aan 40/45, vastgelegd in dit lapje gebreid onder de dodenherdenking.

 Een vrolijke en gezellige moederdag.

 Tijdens het haken van de rand, werd met twee hartjes onze 27jarig huwelijk stijlvol gevierd.

Zo zijn er nog meer herinneringen in deze deken van 130cm bij 175 cm vastgelegd.

Dit project is ten einde.
Een project wat ik in mijn hart meedraag. Door de draadjes die er in verwerkt zijn, de gekregen draadjes die hun eigen verhaal vertellen. De momenten waarop ik er aan werkt. Een jaar in breiwerk vastgelegd.
Ik hoop dat dit een familiestuk wordt, dat het meegaat door de generaties heen. Dat ooit iemand zegt, deze deken is lang geleden met heel veel liefde en plezier gemaakt door H.B.

Deze deken laat ik los en ga ik gebruiken.
De volgende deken is alweer gestart. Door het werken aan de sokkengarenrestjesdeken werd ik me steeds meer bewust van het feit dat ik met mijn gebreide lapjes speciale momenten wilde vastleggen. Daar was het in eerste instantie niet om begonnen, maar ontstond gaandeweg. Ik heb het deels al toegepast in de Regenboogdeken, maar ga er met de nieuwe deken verder op door. De eerste twee lapjes zijn al klaar van the Knitted Dairy.

Afscheid

Van een aantal collega's heb ik de laatste tijd afscheid moeten nemen. Nooit leuk, zeker omdat het leuke en zeer vakkundige collega's zijn. Naast het bekende A4tje vind ik het prettig om ook een persoonlijke noot mee te geven. 

Voor een psychiater die van werkgever gaat veranderen had ik een lekkere fles wijn klaar staan. Omdat deze wijn niet koel gedronken hoeft te worden heb ik er dit keer geen wijnkoeler omheen gemaakt, maar heb als verpakking een 'zak' gebreid van dik garen, wat echt afgeraffeld moet worden om de fles te bemachtigen. Hij zag mij in de grote pauze altijd breien en was altijd belangstellend naar wat ik aan het maken was. Ik wens hem zeer veel plezier op zijn nieuwe werkplek.

 Een lieve verpleegkundige kreeg een aantal jaren geleden een variant van reuma. Deze ziekte maakt dat ze zomaar ineens bepaalde gewrichten ontstoken heeft en dat het weer lang duurt voordat het over is. Omdat de ziekte onvoorspelbaar is en daardoor zeer vermoeid, moet ze helaas haar zo geliefde werk loslaten en zich uit het arbeidsproces terug trekken.

 Deze lieve schat krijgt van mij een gevilten sjaal. Ik weet zeker dat ze dit kan waarderen, ze is namelijk zelf ook een handwerkster en maakt veel eigen kleding zelf. Heel jammer dat ze noodgedwongen moet stoppen met werken. Ik wens haar nu veel tijd en energie toe voor haar vele hobby's.

Grutsk

 Trots ben ik, trots op 'Us Provinsjehûs'. It hûs fan en foar Fryslân.
Gisteren was er 'iepen hûs' en kon de Fryske bevolking een kijken binnen nemen. Dit na aanleiding van een jarenlange verbouwing, waarbij het oude Provinciehuis vergroot is met nieuwbouw.

 Ik wil een enorm groot compliment geven aan Sjoerd Soeters de architect, die er een prachtig geheel van heeft gemaakt. Het vier eeuwen oude Provinciehuis is schitterend bewaard gebleven en staat nog steeds voornaam te zijn. Het is met de nieuwe ontwerpen een geheel geworden. Zowel de buitenkant als de binnenkant van het immense gebouw zijn passend op elkaar aangesloten en zijn zo'n geheel geworden. Dit komt vooral omdat de nieuwbouw geïnspireerd is op typerende architectonische elementen uit de Friese stedenbouw van vroeger. Dit komt in zelfs de allerkleinste details terug, zo verzorgd en met zoveel aandacht en liefde gemaakt. Zo bijzonder om te zien hoe eeuwenoude buitenmuren nu als binnenmuren gekoesterd worden.

 De Statenzaal is het hart van het gebouw gebleven. De oudheid is hier goed zichtbaar en voelbaar.

 De alde Bibliotheek bevat alle notulen van de vergaderingen van weleer. Het ruikt er naar hout en boeken.

 De 7e ferdjipping is een flexibele werkplek ruimte. Ik zou niet aan werken toekomen want het uizicht is geweldig over de stad.

 Overal in het gebouw hangt en staat kunst in al zijn verschijningsvormen. Van glas in lood, zoals hierboven, waar de Fryske doorlopers en de kieviet in het glas geslepen zijn. Maar ook veel prachtige beelden van Pier Pander en moderne schilderijen en tekeningen. Wederom, met zoveel smaak en aandacht neergezet en opgehangen.

 Als textielfan was ik helemaal blij om 3 grote vilten wandkleden te zien hangen van Claudy Jongstra. Ze worden gebruikt als ruimte verdelers en komen prachtig uit in de grote kantine.

 Zelfs de koffieautomaat is passend in het concept Fryslân.

Ik was zeer onder de indruk van het formaat van het gebouw en hoe alles, oud en nieuw bij elkaar aansloot. De schitterende aankleding en doordachte details. Ook de kunst was zeer boeiend en het openhuis was zeer verzorgd neergezet. Na al die jaren van mopperen op de lange verbouwing en het geld wat het extra koste, kan ik nu zeggen: "Het was het meer dan waard!!!".

Voor wie ook eens binnen wil kijken: 058-2925525 voor informatie over rondleidingen.

De eerste 4 foto's zijn van de hand van Klaas Pot.

Handwerkboek

Via het prachtige en informatieve blog van Berthi werd ik geattendeerd op een wel heel bijzonder boek. Vol fascinatie heb ik zitten kijken naar het filmpje over het boek op de site van de schrijfster Ellen Korth. Het boek zelf is al een kunstwerk, een parel, en heeft daarom ook een prijs gewonnen.
En toen ik zo vol bewondering zat te kijken, zag ik opeens mijn breivriend Jan tegen komen in het boek. Zo mooi. Ik wist het wel, er was namelijk ook een mooie expositie geweest met zijn foto levensgroot, zo niet groter, maar in de drukte van alle dag was ik het vergeten.

Berthi hartelijk dank voor weer zo'n boeiende blogpost, je bent DE vertegenwoordigster van Handwerkend Nederland. Ellen Korth, dank voor dit schitterend werk wat zo mooi Handwerkend Nederland in beeld brengt. Jan, bedankt voor je wonderschone bijdrage in het boek en je bijdrage om te laten zien dat Handwerkend Nederland met de tijd meegaat en niet 'stoffig' of 'oudbollig' is.

5-5-2012

 Het is weer tijd om de ontwikkelingen in de tuin te laten zien. Het wordt al mooi groen en nu zijn het net die paar dagen in het jaar dat de planten haast licht geven, zo neongroen zijn de bladeren. Prachtig. We hebben vandaag zon, dan toont het allemaal net wat vrolijker.

 De doperwten slaan goed aan en beginnen al langs het klimrek omhoog te klauteren. De bessenstruiken staan te bloeien.

 De aardappels zitten in de grond en de andere strook wordt vandaag van staken voorzien voor de snijbonen en sperziebonen.

 De perenboom heeft prachtig gebloeid. De uien lopen goed uit met daartussen zaailingen van worteltjes, rucola en radijs.

 De Grote Engelwortel groeit als kool en de Mierikswortel is ook alweer goed boven de grond. Tussen de stenen stapeltjes staan de jonge pompoen en courgette plantjes. Ik was in mijn enthousiasme te vroeg begonnen met zaaien, waardoor ik al vroeg met jonge plantjes zat. Toch heb ik ze voor de IJsheiligen in de grond gezet en nu maar duimen dat er geen nachtvorst meer komt. De stenen heb ik als een soort buffer er omheen gelegd, in de hoop dat ze overdag warmte opslaan die ze 's nachts weer afgeven waardoor de plantjes het een beetje prettig hebben in de kou.

 De aardbeien bloeien alweer. De Dalhia's zitten in de grond maar laten zich nog niet zien.

 Ook de bloemen staan er goed bij, zoals de Damastbloem die zo lekker geurt.

 Het is nu nog redelijk overzichtelijk, hopelijk is over een maand alle grond begroeid.

 En dat dan de bogen ook voorzien zijn van een gewas.

 De pruim op de voorgrond heeft dit jaar iets minder gebloeid dan voorgaande jaren.

Zo mooi hoe dapper de diverse zaailingen boven de grond uitsteken.

Ik heb alweer van eigen tun gegeten, de eerste porties Rabarber, al wat radijsjes en rucola.