De tuin komt tot rust, de planten beginnen af te sterven. Een mooi proces van de cirkel van het leven. Volgend groeiseizoen is nog ver weg, maar het afsterven is een voorbode voor straks weer een nieuw begin.
De courgettes die nu nog van de planten komen leg ik vooral voor decoratie neer. Ik heb al genoeg courgette gegeten en wil nu meer stamppotten en stoofpotjes.
De frambozen, rood en geel, blijven vruchten geven, waardoor ik elke keer wanneer ik op de tuin kom, nog even van de zomer kan snoepen.
Diverse groentenvakken ben ik al aan het winterklaar maken. Ik heb hier een eigen techniek voor ontwikkelt, namelijk afgestorven planten op de aarde leggen en er vervolgens landbouwplastic over leggen. Voordeel hiervan is dat de aarde niet onder de onkruid komt te zitten tijdens de winterperiode en de planten mooi verteren, waardoor het de aarde weer voedt.
In het kasje op het eind van het pad bevat rode pepertjes, die door het glas nog wat narijpen. De zomer opgeslagen in pittige, rode groente.
Het geel bloeidende mosterdzaad, staat nog fier overeind met zijn mooie groene en gele tinten. Na een nachtvorst is dit voorbij en kan het afsterven om ook in deze bedden de aarde weer van voedsel te voorzien.
De Dalhia's doen hun best om nog wat kleur aan de tuin te geven.
De aarbeienbedden moet ik nog even opschonen. De moederplanten maken zoveel nieuwe plantjes, dat als ik niet oppas, heel het bed overwoekerd wordt.
Veel is al opgeruimd, de uitbundigheid van groeiende en bloeiende planten is afgelopen. De strakke lijnen komen weer meer tevoorschijn.
Hier en daar nog kolen en snijbiet. Oost Indische kers die nu overal doorheen mag kruipen.
Fijn om de tuin weer te rusten te leggen, onder te stoppen, toe te spreken, vertellend over de dromen voor het komend jaar.
3 Comments:
Heerlijk ziet het er uit. Volgend jaar weer, ik geniet altijd van je tuinblogjes.
Fijn om op deze ochtend even met jou door je tuin te lopen.
Wat leef jij toch altijd mooi mee op de circels van het leven..
Een reactie posten
<< Home