Olderberkoop

Vandaag was het een mooie dag om de Open Stal in Olderberkoop te bezoeken. Samen met mijn  moeder heb ik genoten van het mooie plaatsje, de bijzondere zaken die we mochten bekijken en van het samen zijn.

 De kerk van Olderberkoop staat in het midden van het dorp, omringt door prachtige hoge bomen. De muur om de kerk, net als de toegangspoort zijn recentelijk mooi gerestaureerd.

 De kunst is verspreid door heel het dorp tentoon gesteld op diverse locaties. Soms sprak het ons niet zo aan, soms juist heel erg. Bovenstaande deed ons glimlachen en maakte blij. Zo verrassend en zo eenvoudig.

 De werk van Rommert Boonstra vonden we beiden bijzonder mooi. Dit bovenstaande werk van hem is erg groot en nodigt uit om rustig voor te gaan zitten. Elke keer ontdekten we weer een nieuws in het beeld. Ook zijn andere werk is zeer boeiend. Collagetechniek bij foto's met beelden die hetzelfde oproepen als middeleeuwse schilderijen.

 Dit werk vonden we heel bijzonder en indrukwekkend. Het is gemaakt door Maurice Christ van Mejel en Marian Smit.

 De werken van Hans Emmelkamp is weer heel anders maar zeker ook de moeite waard.
Naast dit werk was er nog heel veel meer te bekijken en het is leuk om zo, al kijkend, ook door het prachtige dorpje te lopen. En voor wie de 2 kilometer kunstroute te ver is, zijn er witte fietsen.

Natuurlijk kan een bezoek aan Olderberkoop niet zonder een bezoek aan 2 prachtige winkels!
Allereerst ben ik lang in Hawar wezen sneupen. Niet alleen hing er prachtig werk op textielgebied, er hing ook schitterend getekend werk, wat ik helaas niet op de foto heb. En dan de winkel....een feest op zich!!
Ik kwam naar buiten met een mooie buit aan materialen. Zijde coconnen, garens, zijde voor vilten en draad voor het maken van kettingen. Hiermee kan ik weer aan de slag om het vilten weer eens op te pakken. Ideeën genoeg. De breigarens zijn er ook erg bijzonder en liggen er mooi uitgestald. Zo verleidelijk, zo mooi. Maar nee, ik wil niet kopen, ik ben cold sheep. De uitzondering was alleen IJsland. Dus dit heb ik weerstaan.

 Maar bij Rosa Rugosa ging ik door de knieën. Het is een prachtige winkel met Zweeds spullen en meubels en toen ik het niet verwachte en dus niet op mijn hoede was, zag ik het opeens liggen...breigarens....

Ze hadden van dit garen, wat ze in diverse tinten verkopen een kussensloopvoorkant gebreid, zo eenvoudig, zo mooi. Ik heb heel lang in dubio gestaan en wilde niet toegeven, maar uiteindelijk ben ik gezicht voor een streng rood. Als 'straf' moet ik hem heel snel op breien.

Op 22 april deed ik het voornemen om een jaar lang geen breigaren, schoenen, tassen ed, tijdschriften en kleding te kopen (De uitzondering was IJsland wat garen betrof). Dat is tot nu toe gelukt. Deze ene streng mag niet het begin zijn van het opgeven van het voornemen.