Facebook

 Een boek met prachtige portretten, een Facebook.
Een tijd terug had ik besloten om dit bijzondere boek aan te schaffen. Niet alleen om de inhoud, maar ook om de bijzondere vormgeving. En zoals het met veel ideeën gaat, vergat ik dit door de dingen van alledag. Totdat Jan een prachtige foto plaatste op Facebook, een social media wat ik sinds kort aan het ontdekken ben en nog een haat/liefde verhouding mee heb. De foto was een aankondiging van een expositie, waar Jan bijzonder mooi op weergegeven is door een foto uit het bovenstaande boek.

 En zoals het gaat op Facebook, liet ik een reactie bij Jan achter met een dankwoord dat hij de foto geplaatst had, want nu wist ik weer dat ik het boek erg graag wilde hebben. Waarop hij me vertelde, wederom via een reactie, er snel iets mee te doen omdat het boek niet een grote oplage heeft. Hij gaf me de tip om Boekhandel Papyrus Antiquariaat in Deventer te bellen. En Dirk de groeten van hem te doen. Jan kent ook zoveel mensen.

 Dirk was een en al oor en we hadden een mooi gesprek met als resultaat dat hij me een exemplaar aangetekend zou opsturen.
En dit ligt nu voor me.
Zo mooi, zo boeiend, zulke ontroerende portretten.
Een kijkje in het leven van mensen die als verbindende draad hebben dat ze erg gehecht zijn aan textiel.

 Prachtige foto's, waardoor ik het gevoel krijg bij de mensen op bezoek te zijn in hun eigen huis.
Met op een pagina een korte weergave van het interview wat Ellen Korth heeft gehad met de geportretteerden. En op de andere pagina een persoonlijk briefje van de handwerkster/handwerker.

 Zoveel te zien, zoveel te lezen, zo inspirerend.

 Breien, weven, borduren, haken, vilten, alles komt voorbij.

 Mensen die ik ken via Ravelry, een ander social media, speciaal voor breiende en/of hakende mensen.

Facebook, waardoor ik uiteindelijk toch dit boek heb kunnen aanschaffen.
Wat wil ik ermee?
Hoe werkt het? maar vooral: Hoe werkt het voor mij?
Ongeschreven regels.
Hoeveel mag je reageren op anderen?
Wanneer plaats je een' vind ik leuk'?
Waar is dit gewenst, waar wordt dit als bemoeien gezien?
De tijd zal het leren. De maatschappij heeft er nog geen antwoord op en ik ook niet.