Van alles wat

Zaterdagmorgen ben ik even naar de Kruidhof in Buitenpost geweest. Hun Rosarium stond er prachtig bij, net als de rest van de tuinen. Een aanrader om eens heen te gaan. Mooi om ideeën op te doen, zoals de aanleg van een border met planten om mee te verven.
Natuurlijk kon ik niet met lege handen weer terug, dus heb ik in hun mooie plantenwinkel wat gekocht. Ik was trots op mezelf want ik heb me aardig kunnen inhouden. Dat is wel eens anders geweest (even scrollen in het linkje).

Zo raar is het, dat als ik een breiwerk bijna af heb, dat ik dan mijn interesse er in verlies en al snel aan iets anders begin, terwijl het eerst nog niet af is. Een paar sokken en een vest zijn bijna klaar en toch kan ik de verleiding niet weerstaan om nu al wat anders op te zetten. Ik ben goed in het krijgen van ideeën, er aan te beginnen, er mee door te gaan, maar niet om het af te ronden.

Omdat ik zoveel garen heb verzameld de laatste tijd, was het tijd om alles eens goed na te kijken en op te ruimen. Toen bedacht ik me om van de restjes sokkengaren te beginnen aan de 'beroemde' sokkengarendeken.

Ik had al eens aanstalte gemaakt, maar ben gestopt. Want nog zo'n vreemd iets van mij is het volgende. Als ik begin met garen vindt ik het haast jammer om er wat van te maken, want dan is het gebruikt en kan ik het niet voor wat anders gebruiken (kunt u mij nog volgen??). Dus nu had ik alle restjes om me heen verzameld en bij vrijwel elk bolletje had ik zoiets van: "Ach wat jammer om dit in de deken te verwerken". Ik kreeg acuut bij elk draadje weer een idee wat ik er nog meer van kon maken.

Alleen, het rare met die ideeën is dan weer, dat ik ze dus niet uit voer en dat het garen dus uiteindelijk ongebruikt in de kast blijft liggen, voor 'je weet maar nooit'.

Nu heb ik mezelf eens flink aangepakt en heb besloten toch met de deken te beginnen. En stiekum ben ik al aan het kijken bij de bollen nog niet gebruikt sokkengaren.

Ik wil de deken graag vrolijk van kleur en wil eigenlijk alleen zelfstrepend garen gebruiken voor een grappig effect. Daarom valt het me nu op dat ik daar eigenlijk niet mee werk. Mijn sokken zijn vaak meer ton-sur-ton of van een kleur. Voor sokken heel stijlvol, maar om in deze deken te verwerken minder leuk.

Dus bij deze een oproep: Wie heeft nog restjes zelfstrepend gekleurd sokkengaren over en wil het wel aan mij kwijt?? Je maakt me er enorm blij mee!!!

En na een week verpleegster te hebben gespeeld voor jongste dochter, na haar blindedarmoperatie, kan ik mijn verpleegsterpakje weer aan de wilgen hangen. Jongste is voorzichtig naar haar eigen huis vertrokken. Wennen hoor, voor mij.