Het breien schiet er bij in....

Mijn plekje op de bank blijft leeg. Het breiwerk ligt te wachten, maar wordt niet aangeraakt. Wat is er aan de hand??
De tuin trekt weer enorm en dat doet het al weken. Zelfs als het regent ben ik er te vinden, met wollen jas aan en vilten hoed op. Dan mag je gerust van een passie spreken. Natuurlijk was het de afgelopen dagen erg fijn om te zijn en dan ben ik er zo veel mogelijk.
Maar ja, dat gaat ten koste van het breien.....

De vensterbank doet ook mee met het ontluikende voorjaar. Omdat ik mijn fruitbomen moet snoeien heb ik prachtige takken die ik op de vaas kan zetten. Ze lopen mooi uit en hebben lieve bloesem. Ik snoei in etappes zodat ik een groot aantal weken verse voorraad neer kan zetten.
Spijtig denk ik dan aan het fruit wat ik mis loop, maar denk dan gelijk dat snoeien juist goed voor de boom is. Dus heb ik nu plezier aan de takken in huis in een tijd dat er nog niets te plukken valt aan boeketten in de tuin.

De vensterbank doet mee met het verloop van de seizoenen, ook al houd ik het vrij strak en kaal. Straks verschijnen er vazen met Fluitekruid of bladeren van het Groot hoefblad. In de zomer staat er meestal een boeket geplukt uit eigen tuin. In het najaar liggen er pompoenen en in de adventstijd lopen Jozef en Marie er overheen, op weg naar de stal.

Een aarzelend beginnetje na aanleiding van Astrid.
Omdat zij ook wat liet zien, wilde ik niet achter blijven. Misschien nog een paar???
Wie vindt het leuk om de volgende te zijn om wat te laat zien van haar huis???