Weefgetouw
Vanmiddag heeft mijn tante mij het een en ander uitgelegd over weven, maar vooral hoe een weefgetouw werkt.
Mijn oom en tante gaan over een tijdje verhuizen van een groot huis naar een appartement en dan is er geen plaats meer voor dit getouw. Ook wordt het fysiek voor haar te zwaar om er mee te werken.
Als klein meisje zat ik al naar haar te kijken als ze hierop aan het werk was. Weven en mijn tante waren haast een synoniem. Ik vond het altijd zeer boeiend en voelde me thuis tussen haar stoffen die ze maakte, het basismateriaal (allerlei konen met het mooiste garen), de wol die klaar lag om gesponnen en geverfd te worden. Naast het handwerken wat mijn moeder en oma's deden, heeft ook haar invloed op textielgebied mij gevoed als kind.
Als kind heb ik gevraagd of ik het weefgetouw mocht hebben als ze er niet meer mee zou werken. Niet omdat ik zo hard aan het weven wilde slaan, maar omdat het zo'n stuk emotionele herinnering met zich meedraagt. Het is een schitterend getouw, indrukwekkend. En het is ook indrukwekkend wat mijn tante er allemaal op gemaakt heeft. Hiervoor heb ik diep ontzag en respect.
Het is enorm jammer dat ze niet meer de energie heeft om er mee door te gaan. Ze gaat nu verder op een tafelweefgetouw en ik mag nu het getouw hebben.
Blij maakt het me in eerste instantie niet, omdat dit inhoudt dat mijn tante niet meer haar prachtige weefsels maakt en dat we in een andere fase zijn aanbelandt. Maar ik ben dankbaar dat hij naar mij overgedaan wordt.
Graag zou ik willen gaan weven en me dit wonderschone ambacht eigen maken. Maar er is al zoveel wat mij boeit en blij maakt op textielgebied.
Dit verklaart denk ik mede dat binnen de breiwereld wel verjonging plaats vindt maar binnen het weven niet of nauwelijks. Breiwerken pak je makkelijk op als je tijd hebt en kunt je ook makkelijk weer wegleggen, wanneer iets anders om aandacht roept.
Maar weven is heel anders, daar moet je echt voor gaan zitten en vraagt erg veel doorzettingvermogen om de concentratie op te blijven brengen, bijvoorbeeld wanneer je de schering moet gaan opzetten. Niet iets wat je makkelijk leert, weven.
Mijn oom en tante gaan over een tijdje verhuizen van een groot huis naar een appartement en dan is er geen plaats meer voor dit getouw. Ook wordt het fysiek voor haar te zwaar om er mee te werken.
Als klein meisje zat ik al naar haar te kijken als ze hierop aan het werk was. Weven en mijn tante waren haast een synoniem. Ik vond het altijd zeer boeiend en voelde me thuis tussen haar stoffen die ze maakte, het basismateriaal (allerlei konen met het mooiste garen), de wol die klaar lag om gesponnen en geverfd te worden. Naast het handwerken wat mijn moeder en oma's deden, heeft ook haar invloed op textielgebied mij gevoed als kind.
Als kind heb ik gevraagd of ik het weefgetouw mocht hebben als ze er niet meer mee zou werken. Niet omdat ik zo hard aan het weven wilde slaan, maar omdat het zo'n stuk emotionele herinnering met zich meedraagt. Het is een schitterend getouw, indrukwekkend. En het is ook indrukwekkend wat mijn tante er allemaal op gemaakt heeft. Hiervoor heb ik diep ontzag en respect.Het is enorm jammer dat ze niet meer de energie heeft om er mee door te gaan. Ze gaat nu verder op een tafelweefgetouw en ik mag nu het getouw hebben.
Blij maakt het me in eerste instantie niet, omdat dit inhoudt dat mijn tante niet meer haar prachtige weefsels maakt en dat we in een andere fase zijn aanbelandt. Maar ik ben dankbaar dat hij naar mij overgedaan wordt.
Graag zou ik willen gaan weven en me dit wonderschone ambacht eigen maken. Maar er is al zoveel wat mij boeit en blij maakt op textielgebied.Dit verklaart denk ik mede dat binnen de breiwereld wel verjonging plaats vindt maar binnen het weven niet of nauwelijks. Breiwerken pak je makkelijk op als je tijd hebt en kunt je ook makkelijk weer wegleggen, wanneer iets anders om aandacht roept.
Maar weven is heel anders, daar moet je echt voor gaan zitten en vraagt erg veel doorzettingvermogen om de concentratie op te blijven brengen, bijvoorbeeld wanneer je de schering moet gaan opzetten. Niet iets wat je makkelijk leert, weven.
Ik hoop dat mijn tante nog veel mooie dingen zal maken op haar kleinere getouw.
Ik hoop dat ik ooit de tijd, energie en het doorzettingsvermogen mag krijgen om me aan het weven te wagen.
Ik hoop dat ik ooit de tijd, energie en het doorzettingsvermogen mag krijgen om me aan het weven te wagen.
Nu op zoek naar blogs over weven. Weefkringen ontdekken en er over gaan lezen. Een hele nieuwe wereld. Ik voel me klein duimpje in veel te grote laarsen.....................
posted by Tijm at 7:00 p.m.
18 Comments:
O Herma wat een mooi getouw!! en wat heb je het prachtig beschreven. Ik heb ook nog 2 getouwen (tafel) in mijn atelier en stiekum droom ik ook wel eens van mooie linnen theedoeken weven in prachtige ruiten.
Inderdaad een prachtig getouw, geef het maar een mooie plek, zodat het je kan gaan inspireren! En ooit krijg je tijd, of zoveel inspiratie dat andere dingen even op hun beurt moeten wachten, en ga je heerlijk met dit weefgetouw aan de slag. Dan kun je je tante laten zien wat jij ermee gemaakt hebt, in plaats van andersom. Weemoedig idee, maar toch ook mooi!
Wat een mooi en groot getrouw, leuk dat je dit ook wilt proberen. Mij lijkt het niets, maar de werkstukken die men maakt vind ik prachtig.
Wow, wat een prachtig groot getouw, fijn dat je er plaats voor hebt, jammer dat je tante er niet meer mee kan weven. Ooit krijg je vast de inspiratie om hiet allerlei moois op te maken.
Misschien moet je even met haar contact opnemen: http://www.tissien.nl/
Het hoort erbij Tijm, ouder worden, overdragen, je terugtrekken en doorgeven...
O, Her, wat byzonder dat jij dit getouw krijgt en ik kan je helemaal volgen dat je je eigenlijk niet zo blij voelt dat je dit nu krijgt.
Wat zit er ook nu een prachtig weefsel op het getouw, heel mooi van kleur en patroon. Tezijnertijd maar met zin allen in een tehuis met garen, naalden en getouwen?...... Marijgje
Mooie log Her, herkenbaar ook. Ik hoop voor je dat er een tijd komt dat je de rust en ruimte hebt om hiermee te werken!
Erg mooi en wat heb je het mooi omschreven hoe het voor jou is om dit te krijgen! Wat een enorm groot getouw ook maar goed dat jullie net verbouwd hebben!!
Wat een prachtige aanwinst. Nu kan je misschien je eigen kinderen zulke herinneringen mee geven!
Het lijkt me idd een héle klus, weven. Ik heb het alleen met een tafelgetouw gedaan.
Heb je ruimte voor het getouw in je huis? ik hoop het maar.
Veel leerplezier.
Als de creaties net zo mooi worden als jouw geschreven stukjes, dan mogen we zeker van ware kunstwerken praten.
Lieve Tijm, wat heerlijk voor je zo'n mooi stuk te krijgen, gelukkig heb je ook de plaats ervoor , want het is toch erg groot, daar ga jij vast hele mooie dingen op weven en daar kun je weer allerlei andere mooie creaties van maken.
Heel veel heerlijke uren met je mooie weefgetouw.
Wat mooi inderdaad hoe je dit log hebt geschreven. Wat een schitterend weefgetouw! Volgens mij is jullie Tante een heel bijzonder en creatief mens (zij was toch ook diegene die jullie al die handwerken zonder grenzen gaf en ook het spinnewiel aan Froukje?!)
wat prachtig dat je de traditie voort kunt zetten:succes!
Hiya,
wat een mooi getouw! Vorig jaar heb ik ook informatie ingewonnen over weven want ik wil er zeker mee beginnen. Er is een weefnet, die stonden ook in zwolle, en daar heb ik toen een tasje vol met info van gekregen. Ook worden er cursussen gegeven. de weefkring/weefnet weet wel waar. effe googlen helpt vast.
En wat schrijf je mooi over een bijzondere vrouw. Ik wou dat ik haar kende zoals je schrijft.
Ik hoop dat jullie nog jaren van elkaar genieten, en zij kan het je natuurlijk ook leren!
liefs, Niek
Prachtig getouw, ik zou zeggen , gewoon beginnen hoor, zelf ben ik nu een half jaartje aan het weven en het valt me heel erg mee. Ook ik vond het altijd zo prachtig als ik mensen zag weven op b.v. een ambachtsmarkt. en nu mag ik zelf!!er staan op marktplaats genoeg beginnersboeken en het is echt heel er leuk om je eigen stof te maken. Ik weet niet waar je woont maar zelf ben ik zaterdag naar weefatelier de opmaat in oosterend geweest, heel leerzaam.
Groetjes Giny
Er zijn wel groepen met weefsters hoor en zelf computerprogramma's voor het ontwerpen van weefpatronen etc. Maar het is wat meer plannen he. Ik hoop dat het een leuke uitdaging is en geen moeten, maar ookal duurt het een tijd voor je er wat mee doet, het is een machtig mooi ding!
Wat een bezit, Tijm! Het goeie nieuws is toch ook dat jouw tante je nog een heleboel kan leren en je kan helpen met je vragen. Ik wens je heel veel plezier op je nieuwe handwerk"pad"
marcella
nuttigenfraai.web-log.nl
What a beautiful piece of (working) art. That is priceless. You will also move on and do other things - it looks as though one of those will be weaving. What a wonderful inheritance. Good luck to you.
Een reactie posten
<< Home